Informatie Britse Korthaar

Het karakter is echter deels al erfelijk bepaald en deels afhankelijk van de omgeving waarin de kittens zijn opgegroeid en hoe de fokker met de dieren is omgesprongen. Het enige wat u als nieuwe eigenaar nog kunt doen, is het karakter bijschaven en het kitten de bij u geldende huisregels aanleren.


Britse kortharen zijn overwegend rustig van karakter en kunnen
uitstekend binnenshuis worden gehouden.
De typische Britse korthaar heeft een lief en vriendelijk karakter. Het is een makkelijk huisdier met een zacht stemgeluid. Over het algemeen is het een rustige en intilligente kat die meteen reageert op een blijk van genegenheid


De Brits Korthaar '' De Teddybeer'' onder de katten, is een kat met een gouden karakter. Hij is aanhankelijk, vriendelijk, rustig, gezellig, en kan uitstekend met andere dieren opschieten.
De Brits Korthaar is een echte kindervriend en houdt ervan om lekker te spelen, maar ook om heerlijk te luieren op de schoot van het baasje of om tegen het baasje aan te liggen.


Ze hebben voor het grotendeels  ook een gezonde trek in eten, gezien ze meestal binnenshuis worden gehouden hebben ze vaak de neiging snel ietsje te dik te worden, door ze voldoende speel-, krab- en klimmogelijkheden te geven en ervoor te zorgen dat ze geen te grote hoeveelheden eten naar binnen werken, kan je ervoor zorgen dat je Brit er een gezonde levensstijl op nahoudt.

Natuurlijk kan hij net als andere katten, heel eigenwijs zijn, en probeert zo nu en dan zijn eigen willetje door te drukken, lukt dit niet, ach ja dat is dan jammer en hij blijft tevreden.
Het is een rustig ras en laat zich niet snel door lawaai van zijn stuk brengen. Het is een ras dat    uitstekend als binnenhuis-kat gehouden kan worden,omdat hij het niet echt nodig vindt om naar buiten te gaan.

Ook is het een ras dat men rustig alleen thuis kan laten, hij zal daar niet echt om treuren, maar het is natuurlijk wel altijd gezelliger om een soortgenoot bij je te hebben.
De Brits Korthaar heeft zijn bestaan, zoals de naam al doet vermoeden aan de Engelse fokkers. De Engelsen wilden een mooie huiskat fokken, die op elkaar leek, die tevens in velen kleurvariaties voor zou komen.

Doordat men na de tweede wereldoorlog de Brits Korthaar wilde verbeteren, is men de Pers in gaan kruisen, hierdoor kregen de Brits Kortharen meer kopomvang en lichaamsvolume, en werden zo de "ronde",compacte katten die tegenwoordig zo geliefd zijn. Toch werd reeds in het begin van de 19de eeuw al naar dit ras gefokt, maar dan met de "gewone-"  (straat-) kat of huis-tuin-keuken-kat. Pas later toen ze gekruist werden met Perzische katten, bekwam men dit "knuffelbeer"ras.